Manuel Coia

Manuel Coia Franco, nado en Hio, Cangas, en 1940 e faleceu en Vigo no mes de xuño de 2017, foi escultor galego/español que criouse nun ambiente mariñeiro, participou na vida do mar activamente e coñeceu a súa dureza e aventura cotiá en barcos de pesca por mares de todo o mundo.

A súa formación é autodidacta. Quizais sentiu a escultura desde as formas caprichosas de raíces emerxidas nas praias de Nerga, lugar onde residía, ou tallando a punta de navalla un anaco de casco desprendido dunha dorna.

A madeira é a súa materia habitual. Asistiu a certames colectivos como os da Praza da Princesa, en Vigo, onde empezou a ser coñecido a principios dos setenta. Realizou algunhas exposicións individuais en cidades de Galiza, España e o estranxeiro.

Residiu moito tempo en Brasil, onde tomou contacto con outras concepcións da arte. Por fin volve a Galiza para traballar en silencio e sorprender periodicamente, con obras que son un berro, unha denuncia. As esculturas de Coia son pura síntese. Está representado en museos de Pontevedra e Vigo, así como en importantes coleccións particulares.